Sprawa chrztu to jedna z podstawowych prawd Biblii, a zarazem pierwszy krok, by wejść na drogę za Bogiem. Jest wiele poglądów na temat chrztu, lecz prawda jest jedna i tę prawdę odnajdziemy w Piśmie Świętym.
Czy wodny chrzest jest konieczny?
(15) I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu.
(16) Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Ew. Marka 16:15-16
Według słów Pana Jezusa Chrystusa wodny chrzest jest nieodłącznym elementem głoszenia Ewangelii. Chrzest sam w sobie nie posiada mocy zbawienia, jest jednak drugim krokiem wiary. Pierwszy krok polega na tym, aby osobiście uwierzyć w dokonane dzieło odkupienia, które w pełnym świetle odsłania dla nas nieomylne Słowo Boże. Chrzest przez zanurzenie jest zewnętrznym wyznaniem wewnętrznego dzieła łaski, którego autorem jest Duch Święty. Jezus powiedział: „Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie”.
(13) Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan, do Jana, aby się dać ochrzcić przez niego.
(14) Ale Jan odmawiał mu, mówiąc: Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie?
(15) A Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Ustąp teraz, albowiem godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Tedy mu ustąpił.
Ew. Mateusza 3:13-15
Wodnego chrztu dokonuje się przez pokropienie czy zanurzenie ?
(35) A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma.
(36) A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?
(37) Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
(38) I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go.
(39) Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się, jechał dalej swoją drogą.
Dzieje Apostolskie 8:35-39
Jak zauważamy powyżej, wszyscy w pierwotnym kościele byli ochrzczeni przez całkowite zanurzenie w wodzie. Oboje, zarówno chrzczący, jak i chrzczony musieli znajdować się w wodzie. Według Listu Pawła do Rzymian 6:3-4 chrzest obrazuje nasze utożsamianie się ze śmiercią, pogrzebem i zmartwychwstaniem Jezusa.
(3) Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni?
(4) Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z Nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili.
List do Rzymian 6:3-4
Zanurzenie w wodzie obrazuje grób, gdzie składamy starego człowieka oraz jego poprzedni sposób postępowania i wierzenia, by żyć obecnie nowym Życiem w Chrystusie. W języku greckim słowo „chrzest” brzmi „baptizo”, co oznacza „zanurzenie”. Czy chrzest w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego jest poprawny?
(18) A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.
(19) Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego,
(20) ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.
Ew. Mateusza 28:18-20
Oczywiście, że tak. Jezus dał polecenie, a my musimy je wykonać. Powinniśmy jednak na wstępie wyjaśnić, że Ojciec, Syn i Duch Święty to nie imiona. To są tytuły, które należą do Osoby. Jezus dał polecenie, byśmy chrzcili w Imię tej Osoby , która objawia się jako Ojciec, Syn i Duch Święty. Każda dorosła osoba nosi kilka tytułów jak: ojciec, syn, brat, matka, lecz za tymi tytułami kryje się konkretna osoba i jej imię. Pierwsi apostołowie żyli w tak bliskiej relacji z Chrystusem, że dokładnie zrozumieli, o jakie imię chodzi. Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego to Imię Pan Jezus Chrystus. Zatem Jezus nie dał nam polecenia, byśmy zanurzali wierzących w trzy Boże tytuły, lecz w Jego Imię.
W jakie imię powinien być dokonany chrzest?
Imię, które powinno zostać zastosowane w chrzcie, jest niezwykle istotne, a powinno ono być takie samo jak to jedyne wybrane przez Boga Imię, w którym jest nam oferowane zbawienie.
(12) I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Dzieje Apostolskie 4:12
W wypadku realizacji istotnych transakcji lub umów zawsze jest wymagany osobisty podpis. Żadna instytucja nie uzna podpisu w formie: ojciec, dziadek lub syn . W celu należytej identyfikacji musi się tam znaleźć podpis upoważnionej osoby. Również w wypadku „niebiańskich transakcji” musi na czeku znaleźć się podpis Pana Jezusa Chrystusa. On tam jest. Musisz go tylko przyjąć. Żadne inne imię nie zostanie uznane.
(38) A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
(39) Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła.
Dzieje Apostolskie 2:38-39
Droga do przyjęcia Ducha Świętego jest dziś dokładnie taka sama jak wtedy. Należy upamiętać się (w języku greckim zwrot „upamiętać się” oznacza „właściwie ukierunkować swój umysł”), zanurzyć się w Imię Pana Jezusa Chrystusa, a wtedy zostaniesz napełniony Duchem Świętym. Według słów Piotra, wypowiedzianych świeżo pod Bożą inspiracją, ten plan obowiązuje do dziś i tak będzie, jak długo Bóg będzie powoływał ludzi do swojego Królestwa.
Co powinienem uczynić, jeśli jestem już ochrzczony w tytuły Ojca, Syna i Ducha Świętego?
Jeżeli zostałeś pokropiony będąc niemowlęciem , to nie zostałeś w ogóle ochrzczony, gdyż jest wymagane kompletne zanurzenie w wodzie. To oczywiście nie jest możliwe w wieku niemowlęcym. Jezus brał małe dzieci na ręce i je błogosławił (Ew. Mateusza 19:13-15). Jezus nie chrzcił ich ani nie kropił. Jeśli jednak zostałeś ochrzczony w świadomym wieku, na podstawie osobistej decyzji, ale chrzest został dokonany w trzy tytuły zamiast w objawione imię Boże, to poniższy fragment Pisma kieruje cię, byś został ponownie ochrzczony jak ci zacni Efezjanie.
(1) Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów,
(2) rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty.
(3) Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym.
(4) Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa.
(5) A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa.
(6) A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali.
Dzieje Apostolskie 19:1-6
Przypomnijcie sobie początek Efeskiego Kościoła. Mała grupa ludzi, którzy wyglądali Mesjasza, usłyszała, że prorok, który się sam nazwał zwiastunem Mesjasza, pojawił się na pustyni w Palestynie i chrzcił ludzi ku pokucie z grzechów. Oni przyjmowali potem chrzest Jana. Lecz kiedy przyszedł do nich Paweł, wskazał im na to, że ten prorok już umarł i że przyszedł Jezus i wydał swoje życie jako ofiarę za grzechy, oraz że obecnie przyszedł Duch Święty i wstąpił do prawdziwych wierzących w Jezusa, Mesjasza. Kiedy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w Imię Pana Jezusa Chrystusa, a kiedy Paweł włożył na nich swoje ręce, zostali wszyscy napełnieni Duchem Świętym. Oni wiedzieli, co to znaczy być posłusznym Słowu, zostać ochrzczony w Jego Imię (Pana Jezusa Chrystusa), i wiedzieli, że na tej drodze zostaną napełnieni Duchem Świętym. Nie było możliwe skłonić tych ludzi do tego, aby się zmienili. Oni znali prawdę.
SIEDEM WIEKÓW KOŚCIOŁA – EFESKI WIEK KOŚCIOŁA – WILLIAM BRANHAM
Pozostałe miejsca Pisma i wypowiedzi, które potwierdzają konieczność wodnego chrztu tego, który uwierzył:
(16) A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy, i spoczął na Nim.
Ew. Mateusza 3:16
(22) Potem Jezus poszedł wraz ze swymi uczniami do ziemi judzkiej i tam przebywał z nimi, i chrzcił.
(23) Jan także chrzcił w Ainon blisko Salim, bo tam było dużo wody, a ludzie przychodzili tam i dawali się chrzcić.
Ew. Jana 3:22-23
(5) Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
List do Efezjan 4:5
(21) Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest nie pozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
1 List Piotra 3:20-21
Jeżeli ktoś bezpodstawnie twierdzi, że za pomocą historii można udowodnić to, że chrzczono inaczej niż w Imię Pana Jezusa Chrystusa, to polecam zapoznać się z zapisami historycznymi i samemu się przekonać. Oto prawdziwa wzmianka historyczna o chrzcie, który miał miejsce w Rzymie, w 100 roku naszej ery, która została opublikowana w czasopiśmie TIME 5 grudnia 1955 roku: „Diakon podniósł rękę i na ten znak Publiusz Decjusz wszedł do baptysterium, gdzie po pas zanurzony w wodzie stał Marcus Vasca, handlarz drewnem. Uśmiechał się, kiedy Publiusz wszedł do wody i stanął obok niego, po czym zapytał: »Credis?«. »Credo – odparł Publiusz. – Wierzę, że moje zbawienie pochodzi od Jezusa Chrystusa, który został ukrzyżowany w czasach Poncjusza Piłata. Z Nim umieram, aby z Nim mieć Życie Wieczne«. Potem poczuł, jak mocne ramię podpiera go, jednocześnie pochylając w tył i zanurzając w sadzawce. Zanim chłodna woda przykryła go, do jego uszu dotarł głos Marcusa: »Chrzczę cię w Imię Pana Jezusa«”. Ludzie chrzcili w Imię Pana Jezusa Chrystusa do czasu Nicei, kiedy to prawda o chrzcie została utracona. Ta prawda powróciła dopiero w ostatnim wieku, a dokładnie na początku tego stulecia. Ale ważne jest to, że powróciła. Jeśli Duch chce przywrócić to objawienie, to szatan nie ma mocy tego powstrzymać. Owszem, gdyby było trzech bogów, to w sumie czemu nie chrzcić w Ojca, w Syna i w Ducha Świętego? Jednak JAN OTRZYMAŁ OBJAWIENIE, że jest JEDEN BÓG, a Jego Imię to PAN JEZUS CHRYSTUS, a więc należy chrzcić w Imię JEDNEGO, jedynego Boga. Dlatego Piotr chrzcił tak, jak chrzcił, w dniu Zielonych Świąt.
SIEDEM WIEKÓW KOŚCIOŁA – OBJAWIENIE JEZUSA CHRYSTUSA – WILLIAM BRANHAM
(14) A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana,
(15) którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego.
(16) Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa.
(17) Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.
Dzieje Apostolskie 8:14-17
(45) I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego;
(46) słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr:
(47) Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?
(48) I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni.
Dzieje Apostolskie 10:45-48
(12) Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty.
Dzieje Apostolskie 8:12